Blog

Lente

Heb je ook zo’n behoefte aan positieve dingen? Ik leef nu al weken met een constante grauwe ruis op de achtergrond. Die zich moeilijk laat onderdrukken. Hoef ik vast niet uit te leggen.

En eigenlijk is maart voor mij persoonlijk helemaal niet slecht begonnen. Er was afleiding genoeg. Op het werk en privé. De enthousiaste stagiaire die ik mag begeleiden kost uiteraard tijd en energie maar ze doet haar werk goed. De enkele afspraak verliep naar wens. Een schaderegelaar van Achmea had bijna de pensioengerechtigde leeftijd en deed een afscheidstournee. Toch mooi als je dan een van de drie kantoren bent waarvoor hij de moeite neemt om dat persoonlijk te doen. Wederzijds respect.

Chagrijnig

Misschien kwam het door storm Eunice. Ze had me wakker gehouden en pas na een uur of drie ’s nachts met rust gelaten. Misschien kwam het door de zaterdagmorgenklusjes. Of ik even het oud papier van de buren bij de weg wilde zetten. Zij waren op wintersport. Tuurlijk doe ik dat. Het waren nogal wat lege dozen die ik in de koude motregen zo probeerde op te stellen dat ze niet zouden wegwaaien. Misschien kwam het door de vakkenvullers die steeds op de plaatsen stonden waar ik mijn boodschappen wilde pakken. En er na een omweg nog steeds stonden. Misschien kwam het door de bejaarden die in de weg liepen. (Hoe lang kun je er in hemelsnaam over doen om een komkommer uit te zoeken?) Maar ik begon de zaterdag dus chagrijnig.

Hypochonder

Februari was bijna normaal begonnen. Weer eens naar kantoor en weer wat afspraken bij klanten thuis. Een stagiaire van de HBO-opleiding Rechten in Zwolle begon met 20 weken meelopen. Ik mag haar twee dagen per week begeleiden. Dat vind ik leuk om te doen. Vooral als jonge mensen geïnteresseerd zijn in het werk dat we doen en wat willen leren. Dus zat ze bij mij aan het bureau om te horen en te zien hoe ik dossiers behandel en hoe ik met slachtoffers en verzekeraars bel.

Huishouding

Ik doe er weinig aan. Onze rolverdeling is nogal traditioneel. Mijn vrouw doet dus de huishouding en ik ben verantwoordelijk voor de klusjes in en om het huis. Zo was het ook geregeld bij onze ouders. En zo is het nog steeds in heel veel Nederlandse gezinnen geregeld. Weet ik op basis van mijn werk.

Overpeinzingen

Zal ik wat zeggen over The Voice? De scheve schaats en de dubbele Rietbergen? Ach, alles is al gezegd en die grap heb je waarschijnlijk al gehoord. Vond hem wel erg goed. Zal ik dan mijn zorgen over de situatie om Oekraïne delen? Ach, het interesseert je waarschijnlijk niet en anders wil je daar ook nu nog niet eens mee lastig gevallen worden. Zou wel iets willen schrijven over Sander Schimmelpenninck die ik steeds meer ga waarderen. Niet alleen door zijn columns in de Volkskrant maar ook door zijn interessante tv-programma over De Kloof. Oh ja, en ik heb voor ’t eerst in twee jaar weer concertkaartjes gekocht. Voor oktober ’22. Tja, je moet toch ergens in kunnen geloven?

Werk

Toch weer gedronken. Toch weer een tijdschrift gekocht. Toch weer te laat naar bed.

Voornemens

De laatste week van het jaar. Top 2000. Terugblikken. Omzien in verwondering naar weer een jaar met corona en beperkingen. Waar tegenstellingen groter werden en de natuur extremer. Het is soms moeilijk om positief te zijn. Toch zijn er weer goede voornemens. Want ondanks de wereld om ons heen draait die toch vooral om je eigen kleine universum. Je gezondheid, je gezin, je familie, je werk. De wereld gaat toch vooral over hoe jij die beleeft. Dus ben je bezig met jouw wensen en verwachtingen en jouw kleine of grote zorgen. En dus heb je, ook al ontken je het, toch weer goede voornemens. Je noemt het misschien niet zo en misschien zijn jouw voornemens niet gerelateerd aan de jaarwisseling. Maar (bijna) iedereen heeft nog wensen. En als je daar zelf invloed op kunt hebben, dan zijn het toch voornemens?

Wat een gepuzzel

De AIVD-kerstpuzzel is er weer! De wat? De AIVD-kerstpuzzel. Ooit begonnen als een tijdverdrijf voor medewerkers van de AIVD. Maar sinds een aantal jaren wordt de puzzel ook online geplaatst en kan iedereen die van puzzelen en logisch denken houdt een poging wagen om één of meerdere opdrachten op te lossen. De puzzel wordt gemaakt door medewerkers van het Nationaal Bureau voor Verbindingsbeveiliging. Zij houden zich onder meer bezig met het versleutelen van staatsgeheimen. En dus ook met het jaarlijks verzinnen van opdrachten om de kerstdagen al puzzelend - en eerlijk gezegd soms ook wel gefrustreerd - door te komen. Want het zijn zeker geen makkelijke puzzelopdrachten. Slechts een klein aantal mensen lukt het ieder jaar om de puzzel in zijn geheel op te lossen en zij verdienen daarmee een plek in de Club van 100.

Schrijven

Regelmatig vraag ik me af voor wie ik wekelijks moeite doe om iets te schrijven. Nou ja, dat weet ik wel. Voor mijn werkgever natuurlijk. Om traffic voor onze website te genereren. Want als je een website hebt wil je natuurlijk graag dat daar bezoekers naar toe komen. Iedere bezoeker is immers een potentiële klant en het is de bedoeling dat mijn blog daar een bijdrage aan levert. Zo simpel is het. Dus hoe meer mensen het leuk vinden om mijn blog te lezen, hoe beter.

Testen

Vandaag moest ik er toch echt aan geloven: een COVID-test. Ik ben volledig gevaccineerd, heb geen klachten maar krijg het verzoek om mij - in verband met de laatste studio-opnames - zekerheidshalve toch te testen. Gelet op de stijgende cijfers van de afgelopen weken heel begrijpelijk dus op naar de drogist voor een zelftest. Na het lezen van de uitgebreide instructie ga ik aan de slag. Het lijkt al snel op de scheikundelessen van vroeger en er komen ook herinneringen aan mijn zwangerschapstesten terug: pipetje, druppeltje hier en daar en dan wachten op de uitslag. Ondanks dat je er vanuit gaat niet positief te testen, betrap ik mijzelf erop het toch best spannend te vinden. Dan waren die zwangerschapstesten minder zenuwslopend: je hoopte op een positieve uitslag en ja er waren toch al wat symptomen. Nu is er geen enkele klacht en hoop ik vooral op een negatieve testuitslag.

Youp

Van ’t Hek. Zijn voornaam is vaak al voldoende om sommigen rode vlekken in de nek te bezorgen. Ik noem niet heel willekeurig ene Sywert van Lienden, de pandemieprofiteur en zijn kompanen. Youp blijft ze in zijn columns noemen tot ze het geld van de mondkapjesdeal terugbetalen. Dat vinden ze vast niet leuk. Om vrijwel wekelijks als schaamteloze, smerige, knettergekke gladjakkers te worden aangesproken. Nee Youp moet ze niet. Maar dat weten deze keurige heren inmiddels wel.

Wanneer is medisch handelen verwijtbaar?

Mijn zeer gewaardeerde collega Bert schrijft al enige tijd blogs. Hij blijft ze consequent columns noemen. Maar aan de met regelmaat vermakelijke inhoud doet dat niets af. Op het moment dat ik gevraagd werd vanuit het perspectief van intake (informatieve) blogs te gaan schrijven, was mijn eerste reactie dat ik daar maar niet aan moest beginnen. Zo leuk als die van Bert konden ze nooit worden.

Goed zichtbaar zijn is van levensbelang

Vorige week is de klok weer een uur terug gezet. De dagen worden korter. Omdat het eerder donker en slechter weer is, is het zicht op de weg vaak minder goed en neemt het aantal ongelukken toe. Daarom is het van groot belang om als weggebruiker goed zichtbaar te zijn.