Blog

Waarom iedereen een aansprakelijkheidsverzekering zou moeten hebben

Na de zomer van 2022 veranderde mijn dagelijks leven ineens enorm. Mijn vriend en ik gingen samenwonen in een mooi appartement en ik mocht starten met mijn nieuwe baan bij Pals Letselschade als Jurist Intake.

Als je op jezelf gaat wonen, moeten er veel dingen geregeld worden. Zo liepen wij tegen de vraag aan: moeten we ook een aansprakelijkheidsverzekering afsluiten? Is dat echt nodig? We zijn toch heel voorzichtig? We gingen eens opzoeken hoeveel we er per maand aan kwijt zouden zijn. En omdat dat best meeviel, besloten we er toch maar een af te sluiten.

Zelfmedelijden

Cindy, mijn binnendienst, was ziek en de collega die haar parttime zou vervangen werd dat ook. Dat had ik natuurlijk niet verwacht. En ik had haar al het nodige werk gestuurd dat nu dus bleef liggen. Hoe ging ik dat oplossen? Dat betekende extra werk. En dan had ik ook nog afspraken staan: één voor vrijdag en één voor maandag. Niet praktisch! Dus had ik op donderdag de afspraak voor vrijdag verzet naar maandag. “Maar dan moet je die niet op hetzelfde tijdstip plannen, sukkel!”, sprak ik mijzelf verwijtend toe nadat ik de afspraak in Outlook ging verplaatsen. Het bleek dat ik maandag om 10:00 uur nu in Groningen en in Drachten moesten zijn. Gelukkig vond de andere klant het geen probleem om mij ’s middags te ontvangen.

Rectificatie

Op zaterdagmorgen ontving ik een WhatsApp bericht. Iemand had zojuist mijn stukje over het 15e Groningse Letselschade Congres gelezen. Dat was de donderdag ervoor online gezet. De persoon in kwestie had de volgende passage gelezen en hij citeerde: “Een paar (overigens sympathieke) vertegenwoordigers van onze gedeelde ergernis kwamen binnen. Even goeiedag zeggen.” Om te vervolgen met: “Na 22 jaar samen zaken in goede harmonie opgelost te hebben, is dit hoe ik omschreven wordt…? Gelukkig heb je nog ruimschoots de tijd om dit in een volgend stukje recht te zetten.”

Hallo fietser!

Zag je mij? Volgens mij niet maar ik zag jou gelukkig wel. Net op tijd trouwens. Wat dacht je toen je vanmorgen op je fiets stapte, waarschijnlijk onderweg naar school? “Ach, mijn verlichting doet het niet maar wat maakt het uit? Die automobilisten zien mij wel.” Ik zal je een geheimpje verklappen. Wanneer je in de schemering rijdt, op een donkere fiets, met donkere kleding aan, dan ziet een automobilist je niet hoor. Zeker niet wanneer je ook nog eens uit een zijweggetje komt schieten en haaientanden negeert.

Herfst

Misschien wel het mooiste jaargetijde. Althans naar mijn mening. Ik kan genieten van die prachtige herfstdagen waarin de zon het verkleurende gebladerte een extra glans geeft. Het bijzondere gefilterde licht. De ochtenden met nevel die het bos en de landerijen in de verte een spookachtig uiterlijk geven. Als een scène uit een van mijn favoriete films. In gedachten zie ik de Nazgûl op hun paarden uit het struweel tevoorschijn komen. Gruwelijk, stampend, snuivend, op zoek naar de Hobbits.

Sprookje

Het was zo’n dag dat de zon zinderend weerkaatste van het asfalt. Dat je al begint te zweten als je kleren aantrekt. Dat je eigenlijk het liefst in de schaduw blijft zitten met een gekoeld drankje. En dat je elk zuchtje wind dat verkoeling brengt verwelkomt. Tropische temperaturen zijn in mijn beleving pas ’s avonds laat echt fijn. Als je tot na middernacht in je korte broek en een T-shirt met een biertje op het terras kunt zitten. Maar ja, ook dan moet er de volgende dag worden gewerkt. En het is nog niet zo heel lang geleden dat airco niet overal gebruikelijk was.

Afko

Ik maak wel eens een kruiswoordpuzzel. Ja, hoe bejaard wil je het hebben? In de Volkskrant staat er één op elke doordeweekse dag. Het is dan mijn streven om zonder een online woordenboek te raadplegen de hele puzzel op te lossen. Dat lukt me eigenlijk nooit. Maar als er slechts één of twee woorden zijn die ik op moet zoeken, dan ben ik wel trots op mijzelf. Van de week deed ik er één in het half uurtje dat mijn vrouw bezig was met eten maken. Aan de keukentafel met een glaasje wijn erbij. Ontspanning.

Er zijn van die terugkerende verplichtingen die ik maar uit blijf stellen. Ik heb er geen zin in of zie er tegenop. Of ik overtuig mezelf van het feit dat er andere prioriteiten zijn. Meestal gaat het om een combinatie van deze factoren waardoor ik sommige dossiers te lang laat liggen. Waardoor ik mijn jaarlijkse belastingaangifte meestal pas in de laatste week verzend. En die maakt dat ik de jaarlijkse financiële verantwoording als curatoren van onze zorgdochter pas ga opstellen na ontvangst van de herinnering.

Komkommer

Het had toch ook net zo goed een wortel kunnen zijn? Of een tomaat. Desnoods een paprika. Maar nee hoor, die groene slungel was de Sjaak. Die werd synoniem voor een periode in de zomer dat er niets te doen is: komkommertijd.

Volgens Genootschap Onze Taal komt de term van het komkommerseizoen dat voorheen altijd in de zomer viel. Kwekers hadden het heel druk. Maar in andere vakgebieden was het juist ontzettend rustig. Omdat die rustige periode samenviel met het komkommerseizoen begon men dat met elkaar te associëren. En zo werd komkommertijd synoniem voor een rustige periode zonder nieuws. Nou ja, behalve dan het spreekwoordelijke komkommernieuws.

Bekendheid

Onbekend en toch herkend. “Hé Bert! Hoe gaat het met je?”

Ik was even naar de lokale snackbar omdat het belangrijkste onderdeel van de geplande maaltijd voor de tweede keer was overleden. Met de bestelling in het papieren tasje liep ik tussen de terrastafeltjes met toeristen door. En hoorde toen opeens mijn naam.

Zwart gat

Stel je de volgende situatie eens voor. Nietsvermoedend stap je op de fiets onderweg naar een terrasje. Je rijdt op een rotonde, hebt voorrang maar krijgt deze helaas niet van een scooterrijder. Je komt vervelend ten val en breekt daarbij je pols. Helaas voor jou is de andere partij niet zo sociaal geweest om hulp te bieden of op zijn minst zijn gegevens achter te laten. Nee, deze heeft de plek van het ongeval verlaten en is op zijn scooter er vandoor gegaan. Hoe dan verder?

Vakantie

Waar gaan jullie naar toe op vakantie? Hebben jullie al plannen? Wanneer is de vakantie gepland? Al vakantie gehad of heb je het nog tegoed? Moe word ik ervan. Die vragen over je vakantie.

Een geluk bij een ongeluk

Wie mijn vorige blog heeft gelezen weet dat ik op zoek ging naar een nieuwe auto. De vorige raakte een hele vervelende steen met als gevolg een verbogen achteras. Volgens de garagehouder was repareren geen optie wanneer je de kosten van een nieuwe achteras afzette tegen de waarde van mijn toch al ver op leeftijd zijnde Peugeot.

Tabac

Mei 2022. Terwijl de oorlog in Oekraïne al meer dan drie maanden gaande is en alle vluchtelingen met moeite worden opgevangen, is het op Schiphol achterlijk druk met vakantiegangers. Even out of the box: kunnen al die leegstaande huizen van vakantiegangers niet even als opvang dienen? Hebben we toch zeker een week geen probleem. Geen goed idee zeker?

Trots

De meeste ouders zijn trots op hun kinderen. Denk ik. Hoop ik. Wij zijn in ieder geval trots op onze kinderen. Nu vooral op onze zoon. Zo’n 29 jaar geleden werd hij gecreëerd. Op een fijne zondagmiddag. Op ons tweedehands Leolux bankje. Details die hij liever niet hoort. Maar het was wel in één keer raak. Ruim 9 maanden later, op 16 januari, moest hij geholpen worden om in deze wereld te verschijnen. Hij was al drie weken over de datum en de gynaecoloog vond dat het tijd was. Een sectio caesarea kwam eraan te pas. Maar hij was volmaakt. Alles zat erop en aan. Alle onderdelen in goede proporties. Wij waren gelukkige ouders.

“Mama, mogen we alsjeblieft een hond?"

Met grote puppyogen kijken mijn kinderen mij aan. Voor de zoveelste keer wordt deze vraag aan mij gesteld. En voor de zoveelste keer geef ik hetzelfde antwoord: “Een hond is hartstikke leuk en lief maar nu nog even niet.”

Declarabel

Eind april 2022. Terwijl Rusland en Noord-Korea dreigen met de inzet van kernwapen en er in Maastricht oudhollandse gebruiken herleven, blijkt dat kaarsen - net als sigaren - niet altijd gebruikt worden waarvoor ze bedoeld zijn. Het is in diezelfde periode dat er in onze tuin verschrikkelijke dingen gebeuren. Chemische, biologische en traditionele middelen worden ingezet. Alles om verzakking van het nieuwe terras te voorkomen. Zelfs deportatie! Hele mierenvolken worden weggeschept en elders in de tuin ondergebracht.